Solihull jest częścią aglomeracji West Midlands i znajduje się ok. 14,5 km na południowy wschód od centrum Birmingham. Jest to największe miasto i ośrodek administracyjny, które tworzy Metropolitan Borough of Solihull. Dawniej część Warwickshire, Solihull jest jednym z najbardziej zamożnych miast w środkowej Anglii.
Solihull wzięło swoją nazwę od położenia kościoła św parafii Alphege - na wzgórzu "soily". Kościół został zbudowany na wzgórzu czerwonych margli, które zamieniało się w lepkie błoto w czasie deszczu. Solihull istnieje od średniowiecznych czasów, było to miasto targowe, później stało się ważnym punktem firm przesyłkowych. Miasto słynie z zabytkowej architektury, zachowało się wiele budynków o konstrukcji szkieletowej. Kościół St Alphege to przykład klasycznej brytyjskiej architektury, z tradycyjną wieżą o wysokości 51 m.
Podczas II wojny światowej sąsiadujące Coventry i Birmingham zostały poważnie uszkodzone przez powtarzające się niemieckie bombardowania, natomiast Solihull zostało praktycznie nie naruszone.
W roku 1901, ludność miasta wynosiła 7500. Jednak w 1960 r. liczba ludności wzrosła do ponad 100.000. Wzrost ten był wynikiem rozwoju fabryki samochodów Rover, rozwoju ówczesnego Elmdon -lotniska Birmingham International Airport, jednak największy wpływ miało oddanie przez urząd miasta gruntów pod zabudowę mieszkaniową. Ze względu na rozwój i wzrost ludności, Solihull z powiatu zostało przekształcone w gminę miejską.
W 1964 roku Solihull stał się County Borough, a w 1974 r. został połączony z powiatem Meriden tworząc Metropolitan Borough of Solihull. W jego skład wchodzą również: Shirley , Knowle , Dorridge , Balsall Common , Castle Bromwich i Chelmsley Wood.
W Solihull mieści się Solihull College, dawniej znany, jako Solihull College of Technology, oferuje kilka stopni nauczania i pełne kierunki studiów, zwłaszcza w dziedzinach technicznych, takich jak informatyka i inżynieria. Sixth Form College, oferuje naukę głównie dla uczniów w wieku od szesnastu do osiemnastu lat.
Przez Solihull przechodzi kilka głównych dróg, w tym A41 do Birmingham i Warwick, A34 z Birmingham do Stratford, bliskość M42 i M40 zapewniają bardzo szybkie łącza do Oxfordu i Londynu. Solihull posiada również dobre połączenie kolejowe, Great Western Railway łączy je z Birmingham Snow Hill oraz London Paddington.
Przez Solihull przechodzi Grand Union Canal łączący centrum miasta i biegnący do Tamizy w Londynie. Ma tam również swoją siedzibę jedna z największych fabryk samochodowych Land Rover oraz wiele mniejszych fabryk specjalizujących się w częściach samochodowych. National Exhibition Centre, powszechnie uważany, że znajduję się w Birmingham, w rzeczywistości należy do Solihull.
Solihull ma wiele parków, w tym Malvern Park, Brueton Park, Tudor Grange Park, Elmdon Park, Hillfield Park, Cole Bank Park, Dorridge Park, Park Knowle i Shirley Park. Najbliższy park od centrum miasta to Malvern i Brueton Parks. Są one wzajemnie powiązane i obejmują około 130 akrów. Solihull posiada wiele atrakcji, takich jak publiczne baseny, ośrodki sportowe, lodowisko, kluby piłkarskie. Największym klubem piłkarskim w mieście jest Solihull Moors F.C. Klub został założony w 2007 r. w wyniku połączenia byłych klubów Solihull Borough i Moor Green. Drugi klub sportowy to Birmingham i Solihull RFC, znany, jako Bees", zawodowy zespół rugby.
Budownictwo w Solihull to przeważnie domy w zabudowie bliźniaczej oraz domki wolnostojące. Centrum handlowe w Solihull to Mell Square z 1960 roku, szereg sklepów na High Street oraz nowe centrum handlowe, Touchwood, otwarte w lipcu 2002 roku.