Wieka Brytania: DWP wypłaca dodatek 737 GBP miesięcznie, niezależnie od dochodów

Świadczenie wypłacane przez DWP trafia do milionów mieszkańców Wielkiej Brytanii i może sięgać nawet 737 GBP miesięcznie, bez względu na wysokość zarobków.

Dodatek wypłacany przez Ministerstwo Pracy i Emerytur (Department for Work and Pensions - DWP) od lat stanowi ważne wsparcie dla osób z problemami zdrowotnymi, które wpływają na codzienne funkcjonowanie.

Świadczenie nie jest uzależnione od dochodu ani oszczędności, dlatego korzystają z niego zarówno osoby pracujące, jak i te pozostające poza rynkiem pracy.

Personal Independence Payment, czyli PIP, od lat jest jednym z kluczowych świadczeń wspierających osoby z długotrwałymi problemami zdrowotnymi w Wielkiej Brytanii.

Najnowsze statystyki rządowe pokazują, że liczba beneficjentów systematycznie rośnie.

Dla wielu osób to realna pomoc w codziennym funkcjonowaniu, a nie tylko dodatek finansowy. Dane ujawniają też, jakie schorzenia najczęściej prowadzą do przyznania pieniędzy.

Z informacji opublikowanych przez Department for Work and Pensions wynika, że do końca października 2024 roku z PIP korzystało ponad 3,6 mln osób w całej Wielkiej Brytanii.

To potwierdza, że świadczenie obejmuje bardzo szeroką grupę mieszkańców i dotyczy setek różnych problemów zdrowotnych.

Ile wynosi PIP i jak wypłacane są pieniądze

PIP jest świadczeniem wolnym od podatku i niezależnym od dochodu. Nie wpływa też na limit innych zasiłków, co ma duże znaczenie dla osób korzystających z kilku form wsparcia jednocześnie. Wysokość pomocy zależy od stopnia trudności w codziennym życiu i poruszaniu się.

Tygodniowe stawki mieszczą się w przedziale od £28.70 do £184.30. Wypłaty realizowane są co cztery tygodnie, co oznacza przelewy od £114.80 do maksymalnie £737.20 w jednym okresie rozliczeniowym.

Według danych DWP aż 37 proc. wszystkich beneficjentów otrzymuje maksymalne stawki zarówno za codzienne funkcjonowanie, jak i mobilność.

Ponad 530 schorzeń, ale liczy się wpływ na życie

W systemie PIP uwzględnionych jest ponad 530 różnych schorzeń, jednak sama diagnoza nie przesądza o przyznaniu pieniędzy.

DWP podkreśla, że kluczowe znaczenie ma to, jak dany problem zdrowotny wpływa na codzienne czynności konkretnej osoby.

Każdy wniosek rozpatrywany jest indywidualnie. To oznacza, że dwie osoby z tą samą chorobą mogą otrzymać zupełnie różne decyzje, w zależności od stopnia ograniczeń i potrzeb wsparcia.

Najczęstsze problemy zdrowotne wśród osób pobierających PIP

Choć lista schorzeń jest bardzo długa, dane pokazują, że pięć głównych grup odpowiada za zdecydowaną większość wypłat. Łącznie obejmują one ponad 85 proc. wszystkich beneficjentów PIP w Wielkiej Brytanii.

Najczęściej odnotowywane kategorie to:
zaburzenia psychiczne – 1,406,044 osoby, czyli około 37 proc. wszystkich świadczeniobiorców, w tym m.in. depresja, stany lękowe, zaburzenia nastroju, OCD oraz problemy poznawcze

• choroby układu mięśniowo-szkieletowego o charakterze ogólnym – 691,426 osób, obejmujące bóle mięśni i stawów oraz schorzenia reumatyczne
• choroby neurologiczne – 470,380 osób, w tym padaczka, stwardnienie rozsiane, dystrofie mięśniowe, migreny i neuropatie
• choroby układu mięśniowo-szkieletowego o charakterze regionalnym – 434,670 osób, związane m.in. z bólem kręgosłupa, szyi, kolan czy bioder
• choroby układu oddechowego – 138,534 osoby, w tym astma, choroby górnych dróg oddechowych, zwłóknienie płuc i mukowiscydoza

Główne kategorie niepełnosprawności uznawane przez DWP

DWP dzieli zgłaszane problemy zdrowotne na 21 głównych kategorii, w ramach których funkcjonują setki szczegółowych schorzeń.

• choroby układu pokarmowego
• zaburzenia słuchu
• choroby układu moczowo-płciowego
• choroby neurologiczne
• choroby metaboliczne
• choroby nowotworowe
• choroby układu mięśniowo-szkieletowego
• choroby psychiczne
• choroby układu oddechowego
• choroby sercowo-naczyniowe
• choroby autoimmunologiczne i układu odpornościowego

Kto może ubiegać się o PIP w Wielkiej Brytanii

O PIP mogą starać się osoby, które przez co najmniej trzy miesiące miały trudności z codziennym funkcjonowaniem lub poruszaniem się i przewidują, że problemy te utrzymają się przez kolejne dziewięć miesięcy.

W większości przypadków wymagane jest również zamieszkiwanie w Wielkiej Brytanii przez co najmniej dwa z ostatnich trzech lat oraz przebywanie w kraju w momencie składania wniosku.

Analizowane jest między innymi bezpieczeństwo wykonywania zadań, czas ich realizacji, częstotliwość trudności oraz potrzeba pomocy ze strony innych osób lub specjalistycznego sprzętu.

Otrzymywanie PIP może również otworzyć drogę do dodatkowego wsparcia, takiego jak pomoc w kosztach mieszkaniowych, ulgi w Council Tax, dostęp do innych świadczeń czy zniżki na transport publiczny.