Wiadomości

DWP wypłaca dodatek 811 GBP miesięcznie, niezależnie od dochodów

Ponad 3,8 mln osób w Wielkiej Brytanii otrzymuje dodatek o wartości 811 GBP miesięcznie, który nie jest zależny od dochodów.

Personal Independence Payment (PIP) to jedno z kluczowych świadczeń wypłacanych przez Department for Work and Pensions (DWP) w Wielkiej Brytanii.

Coraz więcej osób ubiega się o wsparcie finansowe, które ma pomóc w codziennym funkcjonowaniu osobom z długotrwałymi problemami zdrowotnymi lub niepełnosprawnościami.

Najnowsze statystyki DWP pokazują, że liczba wniosków rośnie, a niemal 40% osób otrzymuje maksymalne stawki.

Ilu mieszkańców Wielkiej Brytanii korzysta z PIP?

Według danych z końca lipca 2025 roku, w Anglii i Walii łącznie 3 821 354 osoby otrzymywały PIP. Do tego należy doliczyć ponad 2 tysiące osób mieszkających za granicą oraz kilkuset beneficjentów o nieokreślonym statusie, co daje razem 3,827 mln.

Łącznie z innymi świadczeniami, takimi jak Adult Disability Payment w Szkocji, wsparcie finansowe trafia już do ponad 4,3 mln osób w całej Wielkiej Brytanii.

To oznacza wzrost o około 2% w porównaniu z końcem kwietnia. Szczególnie istotne jest to, że aż 37% osób korzystających z PIP otrzymuje najwyższe możliwe kwoty.

Warto zaznaczyć PIP możną otrzymać, nawet jeśli pracujesz, masz oszczędności lub otrzymujesz większość innych świadczeń.

O PIP można ubiegać się, jeśli pracujesz w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin.

Osoby ubiegające się o to świadczenie nie są sprawdzane pod względem dochodu, możesz otrzymać wypłatę bez sprawdzania dochodów.

Jakie są najczęściej zgłaszane schorzenia przy wnioskach o PIP?

DWP wyróżnia pięć głównych grup schorzeń, które najczęściej pojawiają się w nowych wnioskach o świadczenie. Dane z II kwartału 2025 roku wskazują, że dominują:

Choroby hematologiczne (Haematological Disease)
Choroby zakaźne (Infectious disease)
Choroby nowotworowe (Malignant disease)
Choroby metaboliczne (Metabolic disease)
Zaburzenia psychiczne (Psychiatric disorders)
Choroby neurologiczne (Neurological disease)
Choroby wzroku (Visual disease)
Zaburzenia słuchu (Hearing disorders)
Choroby układu sercowo-naczyniowego (Cardiovascular disease)
Choroby układu pokarmowego (Gastrointestinal disease)

Choroby wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych (Diseases of the liver, gallbladder, biliary tract)
Choroby skóry (Skin disease)
Choroby układu mięśniowo-szkieletowego – ogólne (Musculoskeletal disease – general)
Choroby układu mięśniowo-szkieletowego – regionalne (Musculoskeletal disease – regional)
Choroby autoimmunologiczne – zaburzenia tkanki łącznej (Autoimmune disease – connective tissue disorders)
Choroby układu moczowo-płciowego (Genitourinary disease)
Choroby endokrynologiczne (Endocrine disease)
Choroby układu oddechowego (Respiratory disease)
Choroby wieloukładowe i związane z wiekiem skrajnym (Multisystem and extremes of age)
Choroby układu odpornościowego (Diseases of the immune system)

Warto dodać, że lista schorzeń uznawanych przez DWP jest bardzo szeroka i obejmuje ponad 530 różnych jednostek chorobowych, od zaburzeń psychicznych, przez choroby nowotworowe i autoimmunologiczne, aż po problemy kardiologiczne czy metaboliczne.

Sama diagnoza nie decyduje jednak o przyznaniu świadczenia – kluczowe jest to, w jaki sposób choroba wpływa na codzienne życie.

Kto może ubiegać się o PIP?

Aby złożyć wniosek o Personal Independence Payment, trzeba spełniać kilka warunków. Osoba ubiegająca się o wsparcie musi mieć problemy zdrowotne lub niepełnosprawność, które:

miała przez co najmniej 3 miesiące,
będą trwać jeszcze co najmniej 9 miesięcy.

Zobacz też:

Ponadto należy mieszkać w Wielkiej Brytanii przez minimum 2 z ostatnich 3 lat i znajdować się w kraju w momencie składania wniosku.

DWP ocenia, jak bardzo choroba utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Pod uwagę brane są m.in.:

przygotowywanie i spożywanie posiłków,
przyjmowanie leków,
mycie się i korzystanie z toalety,
ubieranie się i rozbieranie,
komunikowanie się z innymi,
czytanie i rozumienie informacji pisemnych,
zarządzanie finansami,
planowanie i pokonywanie trasy,
poruszanie się.

Każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie – urzędnicy oceniają, czy czynność może być wykonywana bezpiecznie, jak długo trwa, jak często występują trudności i czy wymaga wsparcia osoby trzeciej bądź dodatkowego sprzętu.

Jak wygląda wysokość wypłat PIP?

W roku budżetowym 2025/26 stawki PIP wynoszą od 29,20 do 187,45 funtów tygodniowo, co przy wypłatach co cztery tygodnie przekłada się na kwoty od 116,80 do 749,80 funtów (w przeliczeniu około 811 GBP miesięcznie). Dzielą się one na dwie kategorie:

codzienne funkcjonowanie – standardowa stawka to 73,90 funta tygodniowo, a podwyższona 110,40 funta,
mobilność – standardowa stawka to 29,20 funta tygodniowo, a podwyższona 77,05 funta.

Większość osób otrzymuje świadczenie co cztery tygodnie, przelewem bezpośrednio na konto bankowe, choć w przypadku osób terminalnie chorych stosuje się tygodniowe wypłaty.

Jak wygląda proces oceny i składania wniosku?

Wnioskodawca przechodzi ocenę dokonywaną przez niezależnego pracownika służby zdrowia, który przygotowuje raport dla DWP.

Ocena może odbywać się na różne sposoby – osobiście, przez wideorozmowę, telefonicznie lub w formie dokumentacji papierowej. Ostateczną decyzję podejmuje DWP.

Aby złożyć wniosek o PIP, potrzebne będą dane osobowe, numer National Insurance, informacje o koncie bankowym, dane lekarza prowadzącego oraz daty pobytów za granicą, w szpitalu lub w domu opieki.

Choć PIP nie jest wypłacany z wyrównaniem wstecznym, świadczenie zaczyna być naliczane od dnia złożenia wniosku, co pozwala zrekompensować czas potrzebny na jego rozpatrzenie.

środa, 17 września 2025 08:27 - Adam Bham

Dziękujemy za przeczytanie artykułu do końca! Zachęcamy do odwiedzenia naszego Facebooka, Twittera i YouTube. Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.